Boeiink

Volg de Waterwandelroute

Het grensgebied tussen Wouw en Roosendaal wordt gekenmerkt door een vruchtbare bodem. Tevens zijn daar verschillende beken te vinden. De Rissebeek of Haiinksebeek vormde vroeger de grens tussen de Wouwse en Roosendaalse parochies. Het meest westelijke gebied van Roosendaal werd vroeger wel het Land van Nassau genoemd, omdat het behoorde tot de Baronie van Breda. Kerkelijk gezien maakte het deel uit van de parochie Wouw.

De naam Engebeek wil zeggen smalle beek. Deze beek is verschillende malen verlegd en is ook bekend onder de naam Kellebeek. Die laatste naam zou verwijzen naar een watergeul waarlangs het water langs een molenrad wordt gevoerd. Er bestaat ook een vermelding uit de dertiende eeuw die suggereert dat hier in deze omgeving ooit een watermolen heeft gestaan.

Op de Engebeek sluit de Rissebeek of Haiinksebeek aan. Ook daar is van vroege menselijke activiteit sprake. Nabij Vinkenbroek is een visweer gevonden uit de Karolingische periode; dat is rond het jaar 800. Met hoge stokken in v-vorm werd hier zoetwatervis gevangen. De naam Risse zou verwijzen naar riet.

In de meer recente geschiedenis heeft de Duitse bezetter in het voorjaar en zomer van 1944 een zogenaamde tankval aan laten leggen door dwangarbeiders. Deze gracht was deel van de zogenaamde ‘Vordere Wasserlinie’ en sloot aan op de Roosendaalse Vliet en de Kellebeek. De gracht omringde zowat heel Roosendaal. Bij een eventuele landing van de Geallieerden op de Nederlandse stranden moest deze linie hun opmars tegenhouden of vertragen. De Britse en Canadese bevrijders van Roosendaal zijn in september-oktober 1944 dan door deze gracht ook flink gehinderd. De resten van dit
verdedigingswerk zijn vrijwel allemaal verdwenen.

De aanleg van rijksweg A17 viel door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog stil, maar er was een flinke waterplas ontstaan door het uitgraven van aarde ten behoeve van de aanleg van een zandlichaam. Na de oorlog werd van de plas natuurzwembad De Stok gemaakt. In 1999 is een nieuw zwembad in de nabijheidgebouwd.

De Engebeek bij De Stok is aangelegd als ecologische verbindingszone en er zijn tal van kleine bosjes te vinden waar vooral wilgen groeien. Soms hoor je in zo’n bosje een Cetti’s zanger. De bermen van de Vinkenbroeksestraat zijn kleurrijk dankzij plantensoorten zoals knoopkruid, sint janskruid, rode en witte klaver. Verschillende soorten vleermuizen, padden en kikkers kunnen hier gevonden worden.