Lezing Hemel en hel in kaart. Een cultuurhistorische verkenning

Op 2 november is het Allerzielen. Op veel katholieke begraafplaatsen staan er kaarsen en lantaarns en wordt er gebeden voor de zielen van de overledenen. De bedoeling is om hun verblijf in het hiernamaals wat aangenamer te maken. Hoe werkt dit en is dat typisch katholiek of is dit ook bij andere overtuigingen te vinden? Denk maar aan de groeiende populariteit van macabere feesten zoals Halloween. Hoe zit het trouwens met dat geloof in een hiernamaals, in een leven na de dood? Welke voorstellingen hebben mensen zich hiervan in de loop der tijd gemaakt en waar kwamen deze vandaan? Welke verschillen zijn er tussen de beelden van de hemel en die van de hel? Hoe zit het eigenlijk met het vagevuur? Hoe staat het hiernamaals ervoor in onze tijd, de 21e eeuw? Is het geloof in hemel en hel voorgoed verbannen naar het rijk der fabelen? Of heeft het een nieuw, modern jasje aangetrokken en zijn, als we maar iets beter zouden kijken, haar sporen nog steeds duidelijk zichtbaar?
Bent je benieuwd naar antwoorden op deze en andere vragen over voorstellingen van een leven na de dood, dan biedt deze lezing een uitgelezen kans om er meer over te weten te komen.
Op basis van 5000 jaar cultuurgeschiedenis over hiernamaalsbeelden in diverse culturen en levensbeschouwingen gaat Martin van Mousch in op de materie.
Dit doet hij op grond van het boek Hemel en hel in kaart, een cultuurhistorische verkenning, waarin deze geschiedenis is beschreven en met fictieve kaarten en illustraties letterlijk in beeld is gebracht.
Het boek en de lezing laten je kennis maken met opzienbarende en wonderlijke
voorstellingen van het leven na de dood. Tijdens de lezing wordt er ingezoomd op een aantal kaarten uit het boek, dat de beelden van het dodenrijk op originele wijze weet te verlevendigen.