Club Guy & Roni Invites: Barnaby Booth + Lunatics & Poets

Inleiding door Jacques van Meel
Voorafgaand aan de voorstelling is het mogelijk om een inleiding bij te boeken. Lees op deze pagina meer over de aanvangstijd en toegangsprijs van de inleiding.

Club Guy & Roni vraagt choreografen met wie het gezelschap zich verwant voelt om nieuw werk te maken. Zo krijgt een nieuwe generatie dansmakers een flinke zet in de rug en worden ze bij een groter publiek onder de aandacht gebracht. In deze double bill staan Barnaby Booth & het duo Lunatics and Poets (Anna Jacobs en Hanna van der Meer) centraal. Beiden maakten al eerder werk voor Club Guy & Roni.

Barnaby Booth is een bekroond choreograaf en lichtontwerper. Afgestudeerd aan de Northern School of Contemporary Dance en de Salzburg Experimental Academy of Dance (SEAD), won hij een aantal prijzen op het Stuttgart International Solo Festival en op het Gdanski festival tanca in Polen in 2017. Van daaruit voltooide hij wereldwijd succesvolle opdrachten, met name voor de English National Opera, en werd hij geassocieerd artiest van TRAK Dance Ensemble (Oostenrijk). Barnaby Booth maakte in 2023 de Paradehit Like a Prayer, waarover de Volkskrant schreef: “Choreograaf Barnaby Booth creëert enkele magistrale momenten in Like a Prayer, waarin hij intergenerationele trauma’s binnen families onderzoekt.”

Lunatics & Poets verbindt verschillende disciplines en initieert hiermee een diverse dialoog. Hun werk won al meerdere prijzen. Het duet I am a poem, there is no way out won er zelfs drie: de Club Guy & Roni partner award tijdens RIDCC (2018), de Golden Butterfly Award Dance Fest (2019) en de eerste prijs op Festival10Sentidos Valencia (2020). In Postcards from a better place  dat ze in 2022 voor Club Guy & Roni Invites maakten belichten ze de donkere kant van de mens. Van ogenschijnlijk kinderspel tot aan openlijk geweld, het is de innerlijke duisternis die ons confronteert met onomkeerbare daden, schaamte en schuld. De voorstelling is een poëtisch portret van de schaduwzijde die ons tegelijk menselijk maakt. De Theaterkrant schreef erover: “Beeld, geluid en beweging vormen een fraai samengesmolten drie-eenheid die vanaf de openingsscène tot de laatste seconde intrigeert.”